Ecofiltro: Een ecologische oplossing voor zuiver water thuis

Al meer dan 25 jaar filter ik thuis water. Ik heb veel verschillende waterfilters geprobeerd, sommige duur, andere voor een betaalbare prijs.

Ik heb nooit routinematig kraanwater gedronken en ik heb nooit flessenwater gekocht. Net als bij het maken van verschillende zelfgemaakte rauwe bereidingen, is het voor mij duidelijk dat het filteren van water vlak voordat je het drinkt DE manier is om het zuiverste en meest levendige water te krijgen.

Toegang tot kwalitatief drinkwater is een grote uitdaging van onze tijd, waarin bijna 2 miljard mensen zonder veilig water thuis leven (WHO, 2020). Deze situatie roept niet alleen zorgen op over de volksgezondheid, maar ook over het milieu en sociale rechtvaardigheid op wereldschaal. De vervuiling door een reeks chemische producten roept inderdaad vragen op...

Na jarenlang veel verschillende systemen te hebben geprobeerd, is de Ecofiltro een van de innovatieve alternatieven die we ontdekten tijdens twee verblijven in Costa Rica. Het onderscheidt zich als een ecologische low-tech oplossing die deze uitdagingen aangaat en ook onze sociale zorgen aanspreekt, omdat dit bedrijf een echte sociale betrokkenheid heeft in het land van productie, Guatemala. Dit filtratiesysteem gebruikt actieve kool en colloïdaal zilver om water te zuiveren, waardoor het een effectieve methode biedt om water drinkbaar te maken (zoals het filter in Costa Rica wordt gebruikt) en de kwaliteit van het huishoudelijke water te verbeteren.

Wat is de rol van water in ons lichaam?

Ons lichaam bestaat voor ongeveer 60% uit water (meer of minder afhankelijk van leeftijd en spier- en vetmassa). Al onze cellen baden in een waterige omgeving (extracellulaire vloeistof genoemd), en hun binnenkant bestaat ook uit water (intracellulaire vloeistof genoemd). Het is dus essentieel om water van goede kwaliteit en in voldoende hoeveelheid te drinken voor het goed functioneren van ons lichaam. Cellulaire en weefseluitdroging draagt namelijk bij aan de vervuiling en verzuring van het lichaam, een voedingsbodem voor ontstekingen en de ontwikkeling van ziekten. Water is namelijk essentieel voor de belangrijkste uitscheidingsorganen¹, zoals de darmen en de nieren, in hun eliminatieproces.

Hoe zit het met zogenaamd "drinkbaar" water?

De drinkbaarheid van water is tegenwoordig gebaseerd op verschillende criteria, zoals fysisch-chemische parameters (pH, temperatuur, ionische samenstelling, aanwezigheid van ongewenste elementen zoals pesticiden, enz.), organoleptische eigenschappen (smaak, geur, kleur) en microbiologische aspecten (verschillende pathogenen). Drinkbaar water wordt gedefinieerd als "water dat men kan drinken of gebruiken voor huishoudelijke en industriële doeleinden zonder gezondheidsrisico's". Dit betekent echter niet dat water zonder gezondheidsrisico's goed is voor de gezondheid. Deze definitie zou het concept van "primum non nocere" moeten introduceren, dat wil zeggen geen schade toebrengen aan de gezondheid, een concept dat dierbaar is aan Hippocrates, de vader van de natuurlijke, niet-intrusieve geneeskunde. De eerder genoemde drinkbaarheidscriteria houden dus geen rekening met micropolluenten, de synergieën tussen bepaalde verontreinigingen die "cocktaileffecten" produceren (chloor, nitraten, pesticiden, enz.), of de bioaccumulatie in het lichaam van stoffen die in lage doses in water aanwezig zijn, zoals hormoonverstorende stoffen, om nog maar te zwijgen van nanoplastics en microplastics, het volgende gezondheidsschandaal.

Het wordt daarom aanbevolen om niet direct kraanwater te drinken zonder enige verbetering, zelfs als het fysiek en chemisch drinkbaar is (je wordt niet ziek door bacteriële besmetting of vergiftiging). De waterleidingen geven namelijk niet echt de neiging om het water dat eruit komt te consumeren. Het is dus belangrijk om de voorkeur te geven aan het consumeren van kwaliteitswater, "biocompatibel".

• puur (zonder bacteriën),
• licht zuur pH (tussen 6 en 7),
• niet geoxideerd of oxiderend (rH2³ lager dan 28),
• gemineraliseerd maar niet te veel. Dit punt is belangrijk, omdat gedestilleerd of omgekeerd osmosewater helemaal geen mineralen meer bevat en je eindigt met een water 

Chloor, veel gebruikt om bacteriën in kraanwater te vernietigen, is een zeer krachtige oxidant (rH2 dicht bij 42). Laten we hier herinneren dat de mens meer een bacterieel wezen is dan een cellulair wezen... het roept dus vragen op om gechloreerd water te consumeren! Bovendien kan chloor zich binden aan andere verbindingen in het water en bijproducten creëren zoals chlooramine en trihalomethanen, waarvan sommige door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) als "mogelijk kankerverwekkend" (groep 2B) zijn geclassificeerd. Verschillende studies suggereren inderdaad een verband tussen bepaalde trihalomethanen en diverse kankers, waaronder darmkanker⁴, en alvleesklierkanker⁵.

Wat zijn de nadelen van osmosewater en gedestilleerd water?

In de jaren 1990 heb ik enkele jaren osmosewater geconsumeerd (het was destijds een van de weinige bestaande systemen) voordat ik me ervan afkeerde om terug te keren naar meer natuurlijke systemen. Mijn persoonlijke mening is dat osmosewater of gedestilleerd water vrijwel oplosmiddelen zijn die relevant zijn om in bepaalde situaties op korte termijn te gebruiken, zoals een detoxperiode, bijvoorbeeld. Maar op de lange termijn is het een water dat te agressief is voor het lichaam als het niet na de filtratie door een natuurlijk remineralisatieproces gaat.

Omgekeerde osmose en destillatie zijn processen die inderdaad extreem "puur" water opleveren, zeer weinig gemineraliseerd, of zelfs te weinig gemineraliseerd. Deze wateren, hoewel puur, zijn instabiel: vanuit atomisch oogpunt hebben de elektronen van de buitenste schil de neiging om naar zuurstof (O--) te migreren, waardoor waterstof (H+) wordt verlaten. Deze potentiële elektronische "beschikbaarheid" maakt het watermolecuul (H2O) zeer affiniteit voor meerdere stoffen: in het lichaam is het hongerig naar alles, zowel het goede als het slechte, op zoek naar zijn stabiliteit. Zo kan een te weinig gemineraliseerd water worden gebruikt voor reinigingskuren om de rol van oplosmiddel te spelen. Maar het mag niet dagelijks exclusief worden geconsumeerd, met het risico dat het lichaam op de lange termijn wordt gedemineraliseerd.

Omgekeerde osmose en destillatie zijn geen processen die we in de natuur tegenkomen.

Hier zijn enkele nadelen van het consumeren van water dat niet of bijna niet meer gemineraliseerd is:

• Afwezigheid van essentiële mineralen: Dit water bevat geen mineralen zoals calcium, magnesium of kalium, die normaal gesproken in drinkwater aanwezig zijn. Deze mineralen zijn essentieel voor de gezondheid en het goed functioneren van het lichaam. Alleen gedemineraliseerd water drinken op de lange termijn kan het lichaam van deze belangrijke voedingsstoffen beroven.
  
  
• Onevenwichtig effect op het lichaam: Water met te weinig mineralen heeft een lage elektrolyteninhoud. Wanneer je het consumeert, kan het de elektrolyten in het lichaam verdunnen, zoals natrium en kalium, waardoor de elektrolytenbalans die nodig is voor verschillende lichaamsfuncties, zoals de regulatie van hydratatie en zenuwfunctie, wordt verstoord.
  
  
• Corrosieve werking: Water met te weinig mineralen is chemisch "puurder", wat het agressiever maakt voor de materialen waarmee het in contact komt. Vanwege het ontbreken van opgeloste ionen kan het op middellange termijn, wanneer het exclusief wordt geconsumeerd, leiden tot de oplossing van mineralen in lichaamsweefsels, tanden en botten.
  
  
• Verhoogd risico op osmotische onbalans: Het drinken van water met te weinig mineralen kan ook de osmotische druk in het lichaam beïnvloeden. Gedemineraliseerd water kan een overmatige uitstroom van mineralen uit de cellen veroorzaken om het evenwicht te herstellen, wat de lichaamsbalans kan verstoren en cellulaire uitdroging kan veroorzaken.
  
  
• Onaangename smaak: Dit water heeft vaak een vlakke of onaangename smaak, omdat het meestal de opgeloste mineralen in het water zijn die het een aangename smaak geven. Deze smaak kan ontmoedigen om voldoende water te drinken, wat kan leiden tot uitdroging.

Maar welk water moet je dan drinken?

We vermijden ook water in plastic flessen dat weinig vitaliteit heeft en dat is verontreinigd door kleine plastic deeltjes (polyethyleentereftalaat (PET) en polypropyleen (PP) met name)⁶, met schadelijke gevolgen voor onze gezondheid. Een Amerikaanse studie heeft aangetoond dat van 259 plastic waterflessen die in 9 verschillende landen en van 11 verschillende merken zijn gekocht, 93% ervan was verontreinigd met microplastics⁷. De verontreinigingen zijn minder aanwezig in glazen flessen, wat suggereert dat een deel afkomstig is van de verpakking en een ander deel van het bottelproces. Het is daarom beter om thuis filtersystemen te gebruiken.

Vandaag de dag, na meer dan 30 jaar ervaring met waterfiltratie, raad ik nog steeds, en dat al meer dan twintig jaar, filtersystemen op natuurlijke materialen aan, bij voorkeur door middel van zwaartekracht. We hebben jarenlang een dergelijk Japans filter op de markt gebracht voordat we de Ecofiltro ontdekten, die veel voordeliger is in aanschaf.

Hoe vindt de natuurlijke waterfiltratie in de natuur plaats?

Water op aarde is voortdurend in omloop volgens een cyclus die de watercyclus wordt genoemd. Regenwater kan worden beschouwd als gedestilleerd water op het moment dat het valt, omdat het gaat om zeewater en water uit meren dat verdampt door de warmte van de zon, om vervolgens te condenseren in de atmosfeer waar het koud is en weer neer te vallen. Wanneer de regen uit de lucht valt en de grond verzadigt, stroomt het door verschillende lagen (zand, stenen, klei, humus, diverse rotsen, enz.) waar verschillende filtratieprocessen (fysisch, chemisch en biologisch) plaatsvinden. Het wordt zo gefilterd van de verschillende onzuiverheden uit de atmosfeer om grondwater te worden, natuurlijk schoon water. Het is belangrijk op te merken dat het de combinatie van alle eigenschappen van de bodem is die deze filtratie mogelijk maakt.

Je kunt de volgende "thuisexperiment" doen (dit zal kinderen aanspreken!) om het fenomeen te illustreren: neem drie doorzichtige containers en 3 trechters (of drie plastic flessen doormidden gesneden om de twee eerder genoemde delen te hebben). Leg een stukje gaas uit je medicijnkastje op de bodem van elke trechter en vul de eerste trechter met grind, de tweede met zand en de laatste met actieve kool. Bereid "vuil" water door water te mengen met aarde (1 eetlepel per liter water), enkele kleine takjes gras en kleine steentjes. Je kunt er ook een paar druppels kleurstof aan toevoegen. Giet dezelfde hoeveelheid "vuil" water in de drie trechters, laat het water doorlopen en observeer het resultaat bij het licht.

Je zult merken dat de grovere deeltjes zoals takjes en grotere stenen worden tegengehouden door de drie soorten filters (grind, zand en actieve kool). Echter, het grindfilter laat de aarde en de kleurstof door, het zandfilter vangt grotendeels de aarde op, en de actieve kool vangt de aarde niet op maar verwijdert een deel van de kleurstof.

Als je het experiment herhaalt door de drie filters te stapelen (actieve kool onderaan, zand in het midden en grind bovenop), zul je merken dat de filtratie veel beter is omdat elke laag een specifieke functie heeft: mechanische filtratie voor het grind en het zand, en chemische filtratie door adsorptie via de laag actieve kool.

In de natuur wordt aan deze dubbele filtratie biologische filtratie toegevoegd dankzij de planten en bacteriën die zich op en in de bodem ontwikkelen. Ze absorberen en transformeren een deel van het organisch materiaal en de verontreinigingen die door het water worden meegevoerd, zoals nitraten, fosfaten, zware metalen, enz.

Door dit proces van filtratie in de bodem krijgt het water ook vitaliteit door in contact te komen met de mineralen in de bodem die in de verschillende rotsen zitten (de vibratiefrequentie is afhankelijk van de samenstelling van het water in mineralen, de geografische filtratiezone en het traject dat het water aflegt in vortex- of spiraalbewegingen). Dit proces maakt de watermoleculen lineairder en gestructureerder, zodat ze gemakkelijker opneembaar en beter hydraterend zijn. Deze vitale watermoleculen beïnvloeden de ionisatieprocessen van het lichaam: alle natuurlijke elementen hebben een elektrische waarde en dat geldt ook voor onze cellen met het transmembraanpotentiaal. De cellen zijn namelijk positief geladen aan de buitenkant en negatief aan de binnenkant, wat een permanente stroom genereert die alleen verdwijnt bij de dood van de cel. Deze verdeling van ionen aan beide zijden van het celmembraan is mogelijk dankzij het osmotische evenwicht waaraan de waterbewegingen tussen de intra- en extracellulaire omgeving deelnemen.

Het belang van toegang tot drinkbaar water thuis

Het belang van toegang tot drinkbaar water thuis is cruciaal voor de gezondheid en het milieu. Water dat voldoet aan de veiligheidsnormen thuis elimineert verontreinigingen zoals zware metalen, pesticiden, de meeste nanoplastics en bacteriën, waardoor gezond water voor consumptie wordt gegarandeerd.

Voor mij is het water dat door onze netwerken wordt geleverd inderdaad drinkbaar, en we kunnen ons gelukkig prijzen, want niet alle landen hebben deze mogelijkheid. Maar het is niet per se natuurlijk water van subtiele kwaliteit, omdat het door leidingen is gereisd die er niet smakelijk uitzien zoals hierboven gezien, en het onder druk is gekomen, dagenlang is opgeslagen in watertorens met tientallen zendmasten erbovenop (impactstudies zullen waarschijnlijk over 10 of 20 jaar verschijnen, voor onze kleinkinderen), en op geen enkel moment in contact is geweest met natuurlijke materialen of een filtersysteem dat uit 100% natuurlijke materialen bestaat.

De publicatie van het baanbrekende boek "De vierde toestand van water" van Dr. Gérard Pollack laat zien hoezeer water een levende matrix is en dat het toepassen van fysieke en chemische zuiveringsprocessen zonder na te denken over zijn subtiele en vibrerende kwaliteiten een echte wetenschappelijke impasse is, zelfs als het drinkbaar maken van water al een onmiskenbare vooruitgang in de volksgezondheid is, laten we dat toegeven.



Hier zijn de fysisch-chemische drinkbaarheidscriteria van openbaar water in Frankrijk, die het mogelijk maken om water als drinkbaar te classificeren:

Officiële drinkbaarheidscriteria van het openbare waternetwerk in Frankrijk

In Frankrijk worden de drinkbaarheidscriteria van het openbare waternetwerk gedefinieerd door strikte regelgeving die de richtlijnen van de Europese Unie en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) volgt. Deze criteria zijn vastgesteld door precieze normen, vastgelegd in de Code de la santé publique en vastgelegd in decreten en besluiten.

1. Microbiologische criteria

Ze garanderen dat het water vrij is van pathogene organismen. De drempels worden gedefinieerd in kolonievormende eenheden (KVE) of in aantal cellen per liter.

• Escherichia coli (E. coli): 0 KVE/100 mL (volledige afwezigheid).
• Enterokokken: 0 KVE/100 mL (volledige afwezigheid).
• Clostridium perfringens (inclusief sporen): afwezigheid in 100 mL, alleen in bepaalde specifieke situaties.
• Totale coliformen: zeer lage of geen tolerantie afhankelijk van de context.

2. Chemische criteria

De chemische stoffen in het water moeten aan drempels voldoen om toxische risico's te vermijden. Deze waarden worden uitgedrukt in milligrammen per liter (mg/L) of microgrammen per liter (µg/L).

Zware metalen:

• Lood: ≤ 10 µg/L.
• Arseen: ≤ 10 µg/L.
• Kwik: ≤ 1 µg/L.
• Cadmium: ≤ 5 µg/L.

Nitraten en nitrieten:

• Nitraten (NO₃⁻): ≤ 50 mg/L.
• Nitrieten (NO₂⁻): ≤ 0,1 mg/L (in behandeld water).

Pesticiden en organische stoffen:

• Individuele pesticiden: ≤ 0,1 µg/L per stof.
• Totale som van pesticiden: ≤ 0,5 µg/L.
• Polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK): ≤ 0,1 µg/L.
• Benzeen: ≤ 1 µg/L.
• Chloriden: ≤ 250 mg/L.

Andere chemische verbindingen:

• Sulfaten: ≤ 250 mg/L.
• Fluoride: ≤ 1,5 mg/L.
• Cyaniden: ≤ 50 µg/L.
• Ammonium: ≤ 0,5 mg/L.

3. Fysieke criteria

Deze criteria hebben betrekking op het uiterlijk en andere fysieke eigenschappen van het water, om ervoor te zorgen dat het aangenaam is om te drinken en geen schade aan de infrastructuur veroorzaakt.

• Troebelheid: ≤ 4 NFU (Nephelometrische Formazine Eenheid).
• Kleur: geen opvallende kleur (moet helder zijn).
• Smaak en geur: geen abnormale smaak of geur.
• Temperatuur: niet direct gespecificeerd, maar koud water is te verkiezen.

4. Radiologische criteria

Het water mag geen radionucliden bevatten in een hoeveelheid die gevaarlijk is voor de gezondheid. De niveaus worden uitgedrukt in becquerel per liter (Bq/L).

• Radon: ≤ 100 Bq/L.
• Tritium: ≤ 100 Bq/L.
• Totale indicatieve dosis (TID, resulterend uit de aanwezigheid van natuurlijke of kunstmatige radioactiviteit): ≤ 0,1 mSv/jaar (millisievert per jaar).

5. pH-criteria

pH: tussen 6,5 en 9,5. Het water mag niet te zuur of te alkalisch zijn.

6. Chlorideconcentratie

Chloride: ≤ 250 mg/L (voornamelijk om corrosie te voorkomen en de smaak te verbeteren).

7. Waterhardheid

Hoewel dit geen gezondheidscriterium is, beïnvloedt de hardheid (hoeveelheid calcium en magnesium) het huishoudelijk comfort (kalkaanslag). Het is niet strikt gereguleerd, maar in de praktijk wordt een hardheid van 15 tot 25°fH (Franse graden) als ideaal beschouwd.

8. Desinfectiecriteria

Het water moet worden gedesinfecteerd om ziekteverwekkers te elimineren:

• Chloor: het water kan restchloor bevatten om de desinfectie te garanderen. Het gehalte moet voldoende zijn voor de veiligheid, maar mag bepaalde drempels niet overschrijden, meestal tussen 0,1 en 0,5 mg/L.

Normen voor toezicht en controle

Openbare waterdistributiediensten zijn verplicht om regelmatige controles uit te voeren om te verifiëren dat het water aan deze criteria voldoet. Afhankelijk van de grootte van de bediende bevolking en het netwerk worden analyses uitgevoerd op monsters van ruw water (voor behandeling) en drinkwater.

Publicatie van de resultaten

De resultaten van de analyses worden beschikbaar gesteld aan het publiek en vaak in het gemeentehuis opgehangen of naar de abonnees gestuurd door de waterbedrijven.

Introductie van de Ecofiltro, het low-tech waterfilter

De Ecofiltro belichaamt een opmerkelijke innovatie op het gebied van waterfiltratie, waarbij een synergie tussen oude tradities en wetenschappelijke vooruitgang wordt gerealiseerd en het natuurlijke zwaartekrachtfiltersysteem wordt nagebootst, met een waterfontein die een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding biedt. Gecreëerd in Guatemala, onderscheidt de Ecofiltro zich niet alleen door zijn effectiviteit in het zuiveren van water, maar ook door zijn inzet voor duurzame ontwikkeling. De kern van deze unieke filtratie-eenheid ligt in zijn hybride systeem dat klei en actieve kool + colloïdaal zilver combineert, een krachtige combinatie die tot 99,9% van de verontreinigingen uitroeit, terwijl de essentiële mineralen voor de gezondheid behouden blijven.

Vooroplopend in technologie, werkt dit ecologische waterfilter op basis van klei zonder gebruik te maken van elektriciteit of hoge druk, wat het een ideale keuze maakt voor thuis of onderweg (geen aansluiting op water- of elektriciteitsnetwerk nodig). De filterpatroon, maar men spreekt eerder van een filterpot, is uitsluitend gemaakt van natuurlijke en biologisch afbreekbare materialen, wat getuigt van een inzet voor milieuvriendelijkheid.

Met een capaciteit van 5 liter of 20 liter en een geschatte levensduur van 2 jaar voor de filtereenheid, vertegenwoordigt de Ecofiltro een aanzienlijke economische besparing. De kosten van ongeveer 136 € zijn gunstig in vergelijking met de vaak hoge prijzen van concurrerende filtratiesystemen, waardoor de toegang tot kwalitatief drinkwater betaalbaarder wordt.

Het ontwerp, dat functionaliteit en esthetiek combineert, zorgt voor een harmonieuze integratie in elk type keuken. Dit esthetische compromis doet niets af aan de functionaliteit, waardoor de Ecofiltro een zowel nuttig als decoratief element is.

Naast de gezondheid vermindert de Ecofiltro ook de ecologische impact door de vraag naar flessenwater te verminderen, waardoor plastic afval wordt verminderd.

In geval van problemen met de gemeentelijke watervoorziening, garanderen thuiswaterzuiveringssystemen een betrouwbare alternatieve bron, zoals regen- of rivierwater. Dit zorgt voor een continue levering zonder onderbreking.

De Ecofiltro is dus een geavanceerde waterfiltratieoplossing die elegant eenvoud en efficiëntie combineert. De totale opslagcapaciteit bedraagt 5 of 20 liter. De opvangbak kan in totaal tot 6,5 liter gezuiverd water bevatten voor het 5-liter model.

Dit product is bijzonder geschikt voor een gemiddeld gezin, met een filtratieduur van 500 ml per uur, waardoor het gebruik wordt aanbevolen voor maximaal drie personen. Een opmerkelijk voordeel van de Ecofiltro is het ontwerp waardoor het water alleen in contact komt met natuurlijke materialen.

Volwassenen en kinderen kunnen gemakkelijk het gefilterde water tappen dankzij de meegeleverde roestvrijstalen kraan.

Quick view

Ecofiltro Witte Waterfilter - 20L

View the product

★ ★ ★ ★ ★

0 reviews

Price € 183,33

Filtratie op basis van actieve kool

In het hart van vele filtratieoplossingen is de rol van actieve kool essentieel. Door gebruik te maken van het adsorptieverschijnsel worden de moleculen van verontreinigingen aangetrokken en gevangen door het poreuze oppervlak van actieve kool (9). Deze techniek maakt de effectieve verwijdering van diverse verontreinigingen mogelijk, waaronder bacteriën, chloor en looddeeltjes.

De filtermassa tussen de twee kleilagen van het actieve koolfilter maakt gebruik van fijne ruwheden die een optimaal filtratieniveau bevorderen. Actieve kool kan praktisch al het chloor en tot 95% van het lood in het water verwijderen (twee vaak voorkomende moleculen), wat bijdraagt aan schoon water voor consumptie.

Met een belangrijke positie op de wereldmarkt vormen actieve koolfilters ongeveer 20% van de waterzuiveringsmarkt, wat getuigt van hun effectiviteit en belang in een steeds bewuster wordende context van drinkwaterkwesties.

Met zijn vermogen om het gebruikte filter na twee jaar gebruik om te zetten in een plantenpot, getuigt de Ecofiltro van zijn inzet voor duurzame ontwikkeling. Gebruikt door meer dan 700.000 gezinnen wereldwijd, heeft dit systeem zijn effectiviteit en betrouwbaarheid bewezen.

Wetenschappelijke referenties:

1. Baker, R.W., "Membrane Technology and Applications", 3e ed., John Wiley & Sons, Ltd, 2012.
2. Binnie, C., Kimber, M., & Smethurst, G., "Basic Water Treatment", 5e ed., Royal Society of Chemistry, 2009.
3. Johnson, S.P., et al., "Biodegradable Materials for Sustainable Water Treatment", Water Research, Vol. 45, Iss. 11, 2011.
4. Department of Economics and Social Affairs, United Nations., "The Human Right to Water and Sanitation", Media Brief, 2010.
5. Fang, L., Kim, J.H., Choi, H.J., & Su, C., "Removal of Microbial Contaminants from Water Using Carbon Nanotube-Based Filters", The Royal Society of Chemistry, 2008.
6. Li, L.., Quinlivan, P.A., & Knappe, D.R.U., "Effects of Activated Carbon Surface Chemistry and Pore Structure on the Adsorption of Organic Contaminants from Aqueous Solution", Carbon, vol. 40, no. 12, 2002.
7. Centers for Disease Control and Prevention., "Household Water Treatment and Safe Storage", 2008.
8. Daugherty, K.E., "Household Water Treatment Systems: A Solution to the Production of Safe Drinking Water by the Low-Income Communities of Southern Thailand", ProQuest, 2008.
9. Dąbrowski, A., "Adsorption — from theory to practice", Advances in Colloid and Interface Science, Vol. 93, Iss. 1-3, 2001.
10. Rivera-Utrilla, J., Sánchez-Polo, M., Gómez-Serrano, V., Álvarez, P.M., Alvim-Ferraz, M.C., & Dias, J.M., "Activated Carbon Modifications to Enhance Its Water Treatment Applications. An Overview", Journal of Hazardous Materials, vol. 187, no. 1-3, 2011.
11. West, loR., “Performance of granular activated carbon filters in drinking water treatment,” Bulletin of the World Health Organization, vol. 54, no. 3, 1976.
12. Rodriguez-Reinoso, F., "The role of carbon materials in heterogeneous catalysis", Carbon, vol. 36, no. 3, 1998

Verbetering van de waterkwaliteit met colloïdaal zilver

De Ecofiltro biedt een tastbare verbetering van de waterkwaliteit. Dankzij de technologie die actieve kool, klei en colloïdaal zilver combineert, verwijdert dit filter bacteriën, virussen en fysisch-chemische verontreinigingen terwijl het milieu wordt gerespecteerd. De zilverlaag speelt een sleutelrol als antimicrobieel middel, waardoor het water dat door de Ecofiltro wordt behandeld voldoet aan de strengste kwaliteitsnormen. Zilverionen zijn zeer bekend om deze specifieke eigenschappen.

Duurzaam alternatief voor plastic flessen

De Ecofiltro is een ecologisch antwoord op het probleem van plastic afval, vooral dat geassocieerd met flessenwater. Het filter verwijdert niet alleen de aanwezigheid van verschillende verontreinigingen zoals bacteriën en microplastics, maar vermindert ook het gebruik van plastic flessen. Bovendien kan de keramische filter, die een levensduur van twee jaar heeft, worden geüpcycled tot een planten- of bloemenpot zodra deze is gebruikt. Met een aantrekkelijke initiële kostprijs, vooral in vergelijking met andere systemen op de markt, biedt de Ecofiltro een competitieve en esthetisch aangename filtratieoplossing.

Financiële besparing op de lange termijn

In termen van financiële besparingen blijkt de Ecofiltro een strategische optie op de lange termijn te zijn. Aangezien de prijs van flessenwater 100 tot 200 keer duurder kan zijn dan kraanwater, maakt het gebruik van de Ecofiltro aanzienlijke besparingen mogelijk. In tegenstelling tot filtersystemen die dure vervangingen van filterpatronen vereisen elke 6 maanden tot een jaar, vraagt de Ecofiltro slechts om een initiële investering om de twee jaar.

Vergelijkingstabel | Plastic flessen vs Ecofiltro:

Uitdagingen van de privatisering van water

Sociale en economische implicaties

In een dergelijke context positioneert Ecofiltro zich als een sociaal verantwoordelijke speler. Oorspronkelijk opgericht als een non-profitorganisatie en in 2009 overgestapt naar een sociaal bedrijfsmodel, zet Ecofiltro zich in voor een sociale en solidaire economie. De inkomsten uit de verkoop van zijn filters in rijkere landen worden gebruikt om de distributie van zijn filtereenheden te subsidiëren in regio's waar toegang tot drinkwater precair is. Hun waterzuiveringsmodel, ontworpen door Fernando Mazariegos, is gebaseerd op het gebruik van gemakkelijk toegankelijke natuurlijke materialen, wat een economische en milieuvriendelijke benadering bevordert. Als een gecertificeerd B Corp-bedrijf toont Ecofiltro een sterke betrokkenheid bij de vermindering van de koolstofvoetafdruk en tegen plasticvervuiling, door milieudoelstellingen en sociale doelen te integreren in zijn bedrijfsstrategie.

Impact op de toegang tot drinkwater

Ecofiltro herdefinieert de toegang tot drinkwater door miljoenen mensen, vooral in Guatemala, in staat te stellen het gebruik van plastic flessen te vermijden dankzij zijn innovatieve waterfilter. Hierdoor worden veel kindersterftegevallen voorkomen die nog steeds voorkomen in Guatemala door het drinken van onveilig water.

Quick view

Ecofiltro waterfilter - 5L

View the product

★ ★ ★ ★ ★

15 reviews

Price € 113,33

Gevolgen van het gebruik van flessenwater

Flessenwater, vaak gezien als een gezond en handig alternatief, verbergt zorgwekkende gevolgen voor zowel de volksgezondheid als het milieu. Uit een studie blijkt dat bijna 30% van de merken flessenwater onderhevig zijn aan niet-conforme zuiveringsbehandelingen, wat een aanzienlijk gezondheidsrisico voor consumenten met zich meebrengt. Bijvoorbeeld, residuen van chlorothalonil, een pesticide dat sinds 2020 verboden is vanwege de schadelijke effecten, zijn aangetroffen in Evian-water, wat twijfels doet rijzen over de werkelijke kwaliteit van flessenwater (Santé Publique France, 2021; NRDC, 2020).

De situatie wordt verergerd door plasticvervuiling, aangezien waterflessen belangrijke bijdragers zijn aan afval dat op stranden en andere ecosystemen wordt gevonden. Meer dan 10% van het afval dat wordt verzameld tijdens kustopruimingen bestaat uit plastic flessen en doppen (Ocean Conservancy, 2020). De middelen die nodig zijn voor de productie van een fles van een liter zijn enorm, waaronder ongeveer 100 ml olie en 42 liter gas, wat leidt tot een aanzienlijke koolstofimpact (Ellen MacArthur Foundation, 2019).

Bovendien is de economische kost voor de consument niet te verwaarlozen. Flessenwater kan tot 200 keer duurder zijn dan kraanwater, wat een aanzienlijke financiële last betekent voor veel huishoudens (Food & Water Watch, 2020).

Plasticvervuiling

Plasticvervuiling vormt een grote milieuprobleem, verantwoordelijk voor de aantasting van mariene en terrestrische ecosystemen. Er wordt geschat dat 93% van de geanalyseerde watermonsters microplastics bevat, met vaak hogere concentraties in flessenwater vanwege de migratie van plastic materialen (WHO, 2019). In Frankrijk is het cijfer alarmerend: tussen de 6 en 8 miljard plastic flessen worden jaarlijks verkocht, wat ongeveer 140.000 ton plastic vertegenwoordigt (ADEME, 2019).

Dit probleem is wereldwijd zichtbaar, met een verkoop van een miljoen plastic flessen per seconde, wat bijdraagt aan wereldwijde plasticvervuiling (National Geographic, 2020). De directe consequentie voor de consument? Een onvrijwillige inname van 5 gram plastic per week, het equivalent van het gewicht van een creditcard, via de consumptie van water, bier, zeevruchten en zout (WWF International, 2019).

Milieukosten

In tegenstelling tot flessenwater biedt Ecofiltro een duurzame en milieuvriendelijke oplossing voor waterfiltratie. Ecofiltro vermindert de milieu-impact die gepaard gaat met energieverbruik. De filterpatronen, gemaakt van natuurlijke en biologisch afbreekbare materialen, vormen een ecologisch alternatief voor de gebruikelijke plastic filters en containers. Met een levensduur van twee jaar onderscheidt Ecofiltro zich gunstig van concurrerende filtratiesystemen die vaak vervangen moeten worden, waardoor het volume van het gegenereerde afval wordt verminderd.

Het ontkrachten van misvattingen over drinkwater

Een van de grootste misverstanden over kraanwater is het geloof dat het veilig is, simpelweg omdat het door de gezondheidsautoriteiten als drinkbaar wordt verklaard. Kraanwater kan echter sporen van verontreinigingen bevatten, zoals chloor, pesticiden en zware metalen. Deze kankerverwekkende stoffen en hormoonverstoorders kunnen zich, zelfs in lage concentraties, ophopen in het lichaam en gezondheidsrisico's vormen (Sapkota et al., 2008; WHO, 2011). Wat betreft flessenwater, tonen studies de aanwezigheid van plastic deeltjes en het potentiële risico van weekmakers aan, wat de veiligheid van consumptie in twijfel trekt (Mason et al., 2018).

Veelvoorkomende mythes

Er zijn veel mythes rond waterfiltratie, waarvan de eerste de effectiviteit van goedkope filters is. Studies tonen aan dat sommige online gekochte filters onbetrouwbaar zijn en verontreinigingen niet goed filteren (UFC Que Choisir, 2020). Ondanks hun populariteit zijn de "basis" filterkannen die in supermarkten verkrijgbaar zijn, bekritiseerd vanwege hun beperkte filtercapaciteit. Bovendien kunnen omgekeerde osmosefilters en distilleerders water produceren dat geen mineralen bevat, waardoor een remineralisatiestap nodig is die vaak wordt verwaarloosd.

Een andere mythe betreft de absolute veiligheid van flessenwater. Onderzoek wijst echter uit dat flessenwater niet vrij is van verontreiniging en microplastics kan bevatten (Mason et al., 2018; Schymanski et al., 2018).

Het zeer recente programma van Envoyé Spécial "L'eau minérale en eaux troubles" heeft deze problemen uitgebreid belicht.

Daarentegen worden zwaartekrachtfilters zoals de Ecofiltro, die natuurlijke materialen gebruiken, erkend voor hun vermogen om een groot deel van de verontreinigingen te verwijderen, terwijl ze een plasticvrije en duurzame oplossing bieden (Clasen et al., 2006).

Wetenschappelijke Referenties:

• Sapkota, A., et al. (2008). Wat voeren we aan voedselproducerende dieren? Een overzicht van diervoederingrediënten en hun potentiële impact op de menselijke gezondheid. Environmental Health Perspectives.
• Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). (2011). Richtlijnen voor de kwaliteit van drinkwater.
• Mason, S. A., et al. (2018). Synthetische polymeerbesmetting in flessenwater. Frontiers in Chemistry.
• Kozisek, F. (2005). Gezondheidsrisico's van het drinken van gedemineraliseerd water. Wereldgezondheidsorganisatie.
• UFC Que Choisir. (2020). Filterkannen: voor zuiverder water?
• Schymanski, D., et al. (2018). Analyse van microplastics in water door micro-Raman spectroscopie: Vrijgave van plastic deeltjes uit verschillende verpakkingen in mineraalwater. Water Research.
• Clasen, T., et al. (2006). Vermindering van diarree door het gebruik van huishoudelijke keramische waterfilters: Een gerandomiseerde, gecontroleerde studie in landelijk Bolivia. American Journal of Tropical Medicine and Hygiene.
• Richardson, S. D., et al. (2007). Voorkomen, genotoxiciteit en kankerverwekkendheid van gereguleerde en opkomende desinfectiebijproducten in drinkwater : Een overzicht en routekaart voor onderzoek. Mutation Research/Reviews in Mutation Research.

FAQ over waterfiltratie

V: Wat is waterfiltratie en waarom is het belangrijk?

A: Waterfiltratie houdt in dat verontreinigingen en onzuiverheden uit het water worden verwijderd om het geschikt te maken voor consumptie. Dit is essentieel om de gezondheid van consumenten te waarborgen, omdat water schadelijke stoffen kan bevatten zoals bacteriën, chemicaliën en ongewenste deeltjes.

V: Hoe kan ik de watervervuiling in mijn gemeente te weten komen?

A: Om de waterkwaliteit in uw gemeente te kennen, kunt u het jaarlijkse rapport over de waterkwaliteit van uw gemeente raadplegen. Dit rapport bevat informatie over de niveaus van verontreinigingen en de resultaten van uitgevoerde analyses. U kunt ook speciale websites over waterkwaliteit controleren of contact opnemen met uw lokale waterleverancier.

V: Welke verschillende waterfiltratiesystemen zijn er beschikbaar?

A: Er zijn verschillende waterfiltratiesystemen beschikbaar, waaronder actieve koolfilters in filterkannen (vaak in twijfel getrokken over hun langdurige effectiviteit door consumentenverenigingen), onder-de-gootsteenfilters, zwaartekrachtfilters en omgekeerde osmose systemen. Elk systeem heeft zijn voor- en nadelen op het gebied van kosten, effectiviteit en onderhoud. Voor een filtratie met de beste prijs-kwaliteitverhouding met alleen natuurlijke materialen, is een zwaartekrachtsysteem met actieve kool + zilverionen zoals de Ecofiltro van Biovie ruim voldoende.

V: Zijn keramische parels effectief voor het filteren van water?

A: Keramische parels worden vaak gepresenteerd als een uiterst goedkope manier om de waterkwaliteit te verbeteren, maar hun effectiviteit is niet gebaseerd op bewezen wetenschappelijk onderzoek, in tegenstelling tot andere economische systemen zoals actieve koolfilters (zoals de Ecofiltro van Biovie). Wat betreft keramische parels, hoewel er gebruikersgetuigenissen bestaan, is het belangrijk om echte wetenschappelijke studies te raadplegen voordat u een aankoop doet.

V: Wat is het verschil tussen een zwaartekrachtfilter en een omgekeerde osmose systeem?

R: Een zwaartekrachtfilter maakt gebruik van de kracht van de zwaartekracht om water door een filtermateriaal te laten stromen (zoals actief kool geïmpregneerd met actief zilver voor de Ecofiltro van Biovie), terwijl een omgekeerde osmose-systeem een semi-permeabel membraan gebruikt om verontreinigingen te verwijderen. Omgekeerde osmose-systemen bieden over het algemeen een volledige filtratie waarbij alleen H2O overblijft, maar ze zijn veel duurder en vereisen regelmatig onderhoud, en osmose- of gedestilleerd water bevat geen mineralen of sporenelementen meer.

Q: Welk filtratiesysteem is het meest geschikt voor huishoudelijk gebruik?

R: De keuze hangt af van uw specifieke behoeften. Voor een filtratie met de beste prijs-kwaliteitverhouding en uitsluitend natuurlijke materialen, is een zwaartekrachtsysteem zoals de Ecofiltro van Biovie ruim voldoende. Voor een meer geavanceerde filtratie kan een omgekeerde osmose-systeem onder de gootsteen geschikter zijn, hoewel de kosten en het onderhoud in overweging moeten worden genomen, evenals het feit dat osmose- of gedestilleerd water geen mineralen of sporenelementen meer bevat.