Snelle levering.png){kind=small}
Eerlijke prijzen
Het is goed om op te merken dat onze eetgewoonten bijdragen aan het "specialiseren" van onze darmflora. Zo zal die van een vegetariër niet identiek zijn aan die van een alleseter.
Een slechte spijsvertering om welke reden dan ook kan de oorzaak zijn van voedingsdeficiënties, zelfs als de voeding gezond is met uitgebalanceerde en kwalitatief en kwantitatief aangepaste maaltijden, afgestemd op de werkelijke behoefte van een specifiek individu.
Het belang van de darmflora en de aanpassing ervan
Soms worden symptomen waargenomen zoals haaruitval, diepe ontkalkingen met hun reeks symptomen, gewichtsverlies, diarree, constipatie.
Dit alles is vaak slechts een illustratie van fouten met betrekking tot de spijsverteringsfysiologie.
Deze symptomen worden vaak ten onrechte geïnterpreteerd als vermeende ontgiftingscrises. In werkelijkheid illustreren ze vaak problemen met de darmflora - dysbiose en een ontstekingsstaat van het spijsverteringsslijmvlies - met hun reeks gevolgen (pijn of symptomen) voor het lichaam.
Het is soms ook de uitdrukking van een onevenwichtig dieet (gebrek aan dit of teveel aan dat).
Chronisch moeizame spijsvertering (opgeblazen gevoel, brandend maagzuur, oprispingen, winderigheid...) kan leiden tot een permanente vergiftiging van het lichaam als gevolg van aanzienlijke fermentatie en rotting in de darmen.
Vegetariërs, veganisten, rauwkosteters of veganisten zijn soms ware "lopende gasfabrieken". Inderdaad, men kan aanzienlijke hoeveelheden alcohol in zijn lichaam produceren en levercirrose krijgen zonder dagelijks ook maar een druppel alcohol te drinken.
Aan de andere kant zijn chronische spijsverteringsstoornissen ook de oorzaak van toxilymfemie (vergiftiging van bloed en lymfe) door veranderingen in de voedselbolus en een disbalans in de darmflora. Deze situatie kan leiden tot eliminatiepathologieën zoals acne, eczeem, enz.
De intoxicatie van het lichaam kan op zijn beurt de verzuring van het lichaam veroorzaken en op termijn allerlei aandoeningen teweegbrengen.
Strategieën voor een optimale spijsvertering
Om deze verschillende symptomen die verband houden met een moeizame spijsvertering te voorkomen, volstaat het om de spijsverteringsfysiologie te respecteren:
- In het kader van een voedingsplan is het belangrijk om rekening te houden met de voedselassociaties compatibele en incompatibele. Het is belangrijk om zure waterige vruchten zoals citrusvruchten (sinaasappel, citroen, grapefruit, mandarijn, enz.) maar ook alle halfzure waterige vruchten zoals appel, peer, kers, abrikoos, enz. te vermijden tijdens een maaltijd waarin zetmeel of granen zijn geconsumeerd, omdat dit hun spijsvertering zal belemmeren en de oorzaak kan zijn van gasvorming en een opgeblazen gevoel.
- Drink geen grote hoeveelheden water tijdens een maaltijd, omdat dit de spijsverteringssappen te veel kan verdunnen en het spijsverteringsproces kan belemmeren.
- Geen vruchtensap, siroop of frisdrank drinken tijdens een maaltijd.
- Laat minimaal 4 uur na een maaltijd voorbijgaan voordat je iets eet, zelfs een stukje chocolade of een koekje.
- Laat 2 uur na een maaltijd voorbijgaan voordat je zelfs maar water drinkt, behalve in het geval van dringende en intense dorst. In dit uitzonderlijke geval drink je slechts een klein beetje water, slokje voor slokje.
- Sommige mensen hebben de neiging om te veel granen, zetmeelrijke voedingsmiddelen of zetmeel te consumeren, of om voortdurend deze voedingsmiddelen als tussendoortje te eten, wat kan leiden tot hemogliaze (dik bloed) evenals overgewicht of obesitas. Dit kan ook de productie van zeer hoge niveaus van verzadigde vetzuren bevorderen, wat leidt tot atherosclerose. Deze voedingsoverschotten kunnen bovendien het lichaam verzuren.
Het zal voldoende zijn om je consumptie van deze voedingsmiddelen te matigen en te verminderen.
Men kan hier vermelden dat het wordt aangeraden om koolhydraten te combineren met eiwitten tijdens dezelfde maaltijd, hoewel sommige mensen beweren dat dit een onverenigbare voedselcombinatie is en een van de veelvoorkomende fouten.
De inname van eiwitten zal bijdragen aan het bevorderen van het gevoel van verzadiging.
Bovendien draagt de aanwezigheid van suiker bij aan een betere opname van aminozuren afkomstig van dierlijke eiwitten, in het bijzonder.
Vegetarische en veganistische diëten: de valkuilen om te vermijden
Verschillende mensen zullen te veel oliehoudende zaden consumeren om in hun behoefte aan aminozuren te voorzien, wat kan leiden tot leveruitputting (slechte adem, verkleurde ontlasting, gele teint, misselijkheid, verlies van eetlust...).
- Overmatige consumptie van zetmeelrijke voedingsmiddelen of granen in combinatie met peulvruchten bevordert spijsverteringsproblemen. Dit teveel betreft vooral mensen die door deze praktijk hopen een goede aanvoer van alle essentiële aminozuren te verzekeren.
- Sommige aanhangers van het "macrobiotische" dieet kunnen in bepaalde gevallen hun gezondheid schaden. Het macrobiotische dieet legt voornamelijk de nadruk op volle granen, fruit en weinig bewerkte groenten. Er zijn verschillende "varianten" van dit dieet.
Zo consumeren sommige "macrobioten" 70% granen en 30% groenten, met soms een aanzienlijke hoeveelheid gefrituurd voedsel. Deze praktijk is schadelijk voor de lever en behoort tot de voedingsfouten die men niet moet maken.
Het is raadzaam om je consumptie van granen te verminderen en je consumptie van rauwe en gekookte groenten iets te verhogen, terwijl je je consumptie van gefrituurd voedsel en andere vette producten beperkt.
- Soms kom je mensen tegen die te veel waterige vruchten consumeren (voedingsstoffen + water + zuren, zoals citrusvruchten maar ook appels, peren, kersen, abrikozen, enz.). In dat geval kan men een verlies van vitaliteit, gewicht, seksualiteit, maar ook bloedarmoede, uitdroging van de huid en voortijdige veroudering, een diepe ontmineralisatie van het lichaam, enz. constateren.
Dus in sommige gevallen is het niet het veganistische, veganistische of rauwe dieet dat in absolute waarde ter discussie moet worden gesteld, maar de manier waarop het wordt beleefd met weinig aanbevelenswaardige praktijken. Bijvoorbeeld, sommigen consumeren dagelijks grote hoeveelheden citrusvruchten of drinken dagelijks een liter of meer van deze vruchten.
Het is relevant om de consumptie van zure en halfzure waterige vruchten te verminderen en aan te passen aan je persoonlijke capaciteit om deze voedingsmiddelen te oxideren. Magere en ondervitaliseerde personen (gevoelig voor kou, warmte en inspanning) zouden er baat bij hebben om weinig zure of halfzure waterige vruchten te consumeren.
Veelvoorkomende voedingsgebreken en hoe ze te vermijden
Onder de verschillende diëten die in dit artikel worden besproken, consumeren sommige mensen die deze volgen, niet genoeg oliehoudende zaden of plantaardige olie. Sommige vegetariërs of veganisten (maar niet allemaal) beschouwen noten (walnoten, hazelnoten, enz.) namelijk niet als het natuurlijke voedsel van de mens en consumeren ze daarom niet of zeer weinig.
Bovendien consumeren sommigen van hen geen olie uit flessen, omdat ze het onnatuurlijk vinden aangezien het de tussenkomst van de mens heeft vereist om het bewerkte product te verkrijgen.
Een gebrek aan belangrijke vetzuren zoals Omega 3 of 6 zal talrijke gevolgen hebben: cognitieve stoornissen, stemmingsstoornissen, geheugenproblemen, cardiovasculaire problemen, enz.
Door bij elke maaltijd een eetlepel olie rijk aan omega 3 of 6 te consumeren (de olie van hennep, lijnzaadolie...) van de eerste koude persing en van biologische oorsprong, onder andere, zullen helpen om deze tekorten aan te vullen.
Hoewel het plantenrijk rijk is aan eiwitten, kunnen verschillende rauwkosteters, vegetariërs, vegetariërs of veganisten een tekort aan aminozuren hebben vanwege een onvermogen om deze uit planten te halen.
Sommige rauwkosteters, vegetariërs, veganisten of veganisten (maar niet allemaal) beweren dat ze de hele dag door honger hebben, hoewel ze het gevoel hebben dat ze een goede hoeveelheid rauwkost eten, maar ook koolhydraten in de vorm van bananen of aardappelen, bijvoorbeeld.
Wanneer verzadiging niet regelmatig wordt bereikt, komt dit overeen met een "tekort" op bloed- of intracellulair niveau.
Dit tekort kan betrekking hebben op glucose, aminozuren of andere moleculen die het lichaam nodig heeft.
Dit tekort kan het gevolg zijn van een onvermogen van het lichaam om de voedselbrij correct te verteren als gevolg van spijsverteringsproblemen of een disbalans in de darmflora, of van een tekort aan spijsverteringsenzymen.
In andere gevallen kan dit het resultaat zijn van reactieve hypoglykemie, veroorzaakt door insulineresistentie of overmatige consumptie van suikers met een hoge glycemische index, wat een plotselinge stijging van glucose in het bloed veroorzaakt. Deze stijging zal onvermijdelijk gevolgd worden door zogenaamde "reactieve" hypoglykemie en de drang om opnieuw te eten.
De oplossing is om ten minste tijdelijk je consumptie van plantaardige producten te verminderen en een "gepersonaliseerd voedingsplan" op te stellen, eventueel met de hulp van een gezondheidsprofessional, om alle oorzaken die een onvolledige spijsvertering kunnen bevorderen te elimineren en juist je spijsverteringscapaciteit te verhogen.
Het tekort aan vitamine D van dierlijke of plantaardige oorsprong, om verschillende redenen.
Vitamine D is een in vet oplosbare vitamine (oplosbaar in vetten of lipiden). Bij de mens wordt vitamine D gevormd uit een derivaat van cholesterol onder invloed van UVB-straling van de zon (D-cholecalciferol) en ook door de opname van voedingsmiddelen die voorlopers van vitamine D bevatten, die door de lever en de nieren worden omgezet in actieve vitamine D (D-ergocalciferol).
Met de leeftijd (min of meer vanaf 65 jaar), de voedingsstoffentekorten, de diverse voedsel- en luchtverontreinigingen, het gebruik van zonnebrandcrème, enzovoort, neemt de synthese van vitamine D door het lichaam geleidelijk af.
Vitamine D is het onderwerp van zeer belangrijk wetenschappelijk onderzoek.
Naast haar bekende functie tegen ontkalking en rachitis, leren we dat vitamine D, wanneer deze in voldoende hoeveelheden in het bloed aanwezig is, bijdraagt aan minder gevallen van kanker, hartinfarcten, botbreuken, gewrichtspijn, infecties, depressies en zelfs dementie, enz. (Zie het boek: Vitamine D, gebruiksaanwijzing van Brigitte Houssin, uitgegeven door Thierry Souccar).
Een aanvulling met vitamine D is relevant tijdens de koude periodes van ongeveer oktober tot mei, op het noordelijk halfrond. Kies bij voorkeur voor een vitamine D afkomstig van korstmos vanwege de vitamine D3-inname en niet van schapenvet, dat vaak belast is met door het schaap geabsorbeerde toxische stoffen zoals gewasbeschermingsmiddelen.
Conclusie
Samengevat, het veranderen van je voeding vraagt meer dan alleen een simpele aanpassing van wat we op ons bord leggen. Het gaat om een volledige transformatie van de levensstijl die ook fysieke activiteit en het creëren van nieuwe gewoontes moet omvatten. Om succesvol te zijn, is het cruciaal om te voorkomen dat je terugvalt in slechte eetgewoontes en om een evenwicht te vinden dat op de lange termijn kan worden volgehouden voor een gevarieerd en gezond dieet. Het aannemen van een nieuwe voeding is niet alleen een kwestie van voedselkeuzes, maar ook van doorzettingsvermogen en aanpassing aan een nieuwe set dagelijkse routines.
