Snelle levering.png){kind=small}
Eerlijke prijzen
Enzymen zijn eiwitten (of soms ribonucleïnezuren) waarvan de rol is om chemische reacties te katalyseren in levende organismen. Net als elke katalysator, stelt een enzym in staat om de snelheid van een proces te verhogen zonder zelf verbruikt te worden, dus zonder in de reactiebalans te verschijnen.
Wat zijn spijsverteringsenzymen?
Een enzym is een eiwit dat door het lichaam wordt geproduceerd en essentieel is voor de biochemische activiteit van cellen. Spijsverteringsenzymen zijn onmisbaar voor de omzetting van voedsel in voedingsstoffen. Ze komen al in de mond in actie met de amylasen die aanwezig zijn in het speeksel dat door de speekselklieren wordt afgescheiden, en vervolgens de verschillende spijsverteringsenzymen die grote moleculen afbreken tot kleinere substraten die door het lichaam kunnen worden opgenomen.
Een tekort aan voedingsenzymen (voornamelijk door een gebrek aan rauwkost), normaal geleverd door een uitgebalanceerd dieet, zorgt voor extra werk voor de alvleesklier om spijsverteringsenzymen te produceren.
Als de situatie aanhoudt, zal de synthese van deze spijsverteringsenzymen ten koste gaan van moleculen die we nodig hebben om alle stofwisselingsprocessen van het lichaam te waarborgen.
Bepaalde tekorten aan voedingsstoffen, of door een "luie" alvleesklier, kunnen ook bijdragen aan een enzymtekort. Enzymen helpen, binnen de leukocyten (of witte bloedcellen), bij het afbreken of fagocyteren van vreemde lichamen (of allergenen). Hun tekort kan dus leiden tot een gevoeligheid voor luchtallergenen. Men kan dan vaak een typische histaminereactie waarnemen, inclusief roodheid van de ogen of lokale weefsels, temperatuur, een loopneus en pijn, enz.
Wat is de rol van enzymen?
Sommige enzymen hebben rollen in de zuivering van het bloed, de eliminatie van giftige stoffen... Geen enkele cellulaire operatie kan plaatsvinden zonder enzymen. Ze hebben zeer diverse taken, maar ze hebben een gemeenschappelijke noemer: hun achtervoegsel -ase (amylase, anhydrase, polymerase...).
Amylase heeft een antihistaminische rol door de IgG-antilichamen te blokkeren. Het helpt de actie van mestcellen en basofielen (witte bloedcellen) te matigen en te stabiliseren bij de vrijgave van histamine als reactie op het beschadigde gebied.
Een van de rollen van enzymen is het reguleren van het cholesterolgehalte in het lichaam. Sommige enzymen zijn gespecialiseerd in het ontgiften van de intercellulaire en intracellulaire ruimtes.
Er circuleren in ons lichaam 64 soorten enzymen die afvalstoffen elimineren en de vorming van plaques voorkomen. Het lichaam zal dan allerlei stoffen in zich laten ophopen die het normaal gesproken zou moeten afvoeren, wat zal leiden tot een voortijdige veroudering van het lichaam en ziekten zal bevorderen (zoals diabetes, artrose, hart- en vaatziekten, chronische allergische reacties, bepaalde vormen van kanker, enz.).
Onderzoek heeft aangetoond dat, wanneer het zeer belast wordt, de alvleesklier zijn gewicht kan verdrievoudigen, maar dat de hersenen als compensatie hun volume verminderen.
Het immuunsysteem, waarvan de rol is om elke ongewenste molecule (antigeen, virus, bacteriën, toxines, enz.) te neutraliseren, doet dit vooral dankzij enzymen. In geval van enzymtekort door bijvoorbeeld een gebrek aan rauw voedsel, verzwakt het immuunsysteem. Dr. A.E. Leskover heeft aangetoond, door zijn werk, dat aanvulling met enzymen een toename van het aantal immuuncellen (macrofagen en killercellen) van 700% tot 1.300% mogelijk maakt.
Het menselijk lichaam bezit een groot aantal verschillende enzymen, die de volgende rollen hebben:
- Deelnemen aan de biochemische transformaties van het lichaam, zoals de vorming van ureum, de eliminatie van kooldioxide in de longen, de ontwikkeling van nieuwe weefsels.
- Bijdragen aan de synthese van botten en hersenprocessen. Het simpelweg hebben van een gedachte zet gespecialiseerde enzymen in werking.
- Betrokken zijn bij vele andere processen: voortplanting, immuunafweer, energie, enz.
- Ze worden met name aangesproken bij de assimilatie van voedingsstoffen zoals vitamines, mineralen en sporenelementen.
Merk op dat bij enzymtekort de inname van synthetische vitamine- of mineraalcocktails geen effect zal hebben vanwege het gebrek aan assimilatie. Alleen producten of voedingssupplementen gemaakt van fruit- en plantenextracten die deze vitamines samen met de enzymen van hun plantaardige bronnen leveren, kunnen goed worden geassimileerd.
Ze worden geproduceerd door de lever en de alvleesklier voor de vertering van eiwitten, koolhydraten en vetten. Sommige spijsverteringsenzymen worden geproduceerd door de villi van de dunne darm (lactase, sucrase, fructase, maltase).
Welk type vertering wordt geproduceerd door enzymen?
Onder de spijsverteringsenzymen vinden we vier hoofdsoorten: speekselamylase (of ptyaline), protease, lipase en cellulase.
Amylase tekort: Dit enzym is nodig voor de vertering van zetmelen. Een gebrek aan amylase kan leiden tot constipatie, diarree, fibromyalgie, aandachtsstoornissen, enz.
Protease tekort: Dit enzym is nodig voor de vertering van eiwitten. Een gebrek aan protease kan leiden tot constipatie, artritis, diverse ontstekingen, angst, premenstrueel syndroom, immuundisfunctie, enz.
Lipase tekort: Dit enzym is nodig voor de vertering van vetten. Een gebrek aan lipase kan leiden tot constipatie, galblaasproblemen, hartziekten, hormonale onevenwichtigheden.
Cellulase tekort: Dit voedingsenzym is nodig voor de vertering van plantaardige vezels. Een gebrek aan cellulase kan leiden tot constipatie, eczeem, dermatitis, schimmelinfecties, obesitas, enz.
Ze worden geleverd door voeding en zijn essentieel voor de vertering van de voedingsmiddelen die ze bevatten.
Een tekort aan deze enzymen kan te wijten zijn aan het koken van voedsel, bepaalde conserveringstechnieken (zoals bestraling), het gebrek aan consumptie van rauw voedsel of chronische spijsverteringsstoornissen (zoals een opgeblazen gevoel, gas, diarree, enz.).
Momenteel zijn er steeds minder enzymen in moderne voedingsmiddelen. In tegenstelling tot alle andere kan cellulase (die in planten voorkomt) niet door het lichaam worden geproduceerd.
Grondig kauwen is essentieel om het vrij te maken. Anders loop je het risico op een opgeblazen gevoel en darmgas. Op dat moment kun je in de verleiding komen om geen rauwkost meer te eten om het probleem op te lossen. Maar deze beslissing kan alleen maar leiden tot tal van gezondheidsproblemen door een gebrek aan "levende" voedingsstoffen en vezels.
Gevoeligheid van enzymen voor warmte:
Interessante resultaten zijn behaald bij het verminderen van bepaalde risico's op reumatische, tumorale, veneuze, arteriële, huid-, ademhalings-, spijsverterings-, ontstekings- en traumatische niveaus, dankzij enzymcomplexen in de vorm van voedingssupplementen, gecombineerd met algemene en voedingshygiënemaatregelen.
Als rauw voedsel zo belangrijk is in het voedingspatroon, komt dat door de grote gevoeligheid van hun componenten voor de effecten van warmte:
- Van 40° tot 75° C: Vernietiging van alle enzymen
- Vanaf 40° C: Hydrolyse van zetmelen in maltose en stabilisatie rond 80°
- Dan, bij meer dan 100°: Karamelisatie met verlies van water
- Van 60° tot 75° C: Vernietiging van vitamine C
- Van 70° tot 100° C: Hydrolyse van eiwitten, coagulatie van albumines, ruimtelijke vernietiging van aminozuurmoleculen
- Bij 90-95° C: Vernietiging van bepaalde vitamines van de D-groep en grotendeels van vitamine E
- Rond 100° C: Neerslag van mineralen en sporenelementen door intracellulaire vlokvorming, waardoor ze onopneembaar worden voor het lichaam. Verlies of omkering van de spin van elektronen, gedeeltelijke deïonisatie
- Rond 110° C: Oxidatie van vetoplosbare vitamines A en D
- Vanaf 120° C: Vernietiging van de resterende vitamines (B2, E, PP) en dissociatie van lipiden in vetzuren en glycerine, vervolgens in water en teer, met vorming van kankerverwekkende acroleïne en benzopyreen (bij het rookpunt van oliën).
Wat is de naam van het enzym dat door de maag wordt uitgescheiden?
Het belangrijkste enzym dat door de maag wordt uitgescheiden is pepsine. Pepsine is een proteolytisch enzym dat wordt geproduceerd door de maagcellen. Het is verantwoordelijk voor de afbraak van eiwitten in kleinere peptiden, die vervolgens verder worden afgebroken in de dunne darm. Pepsine wordt geactiveerd door zoutzuur dat wordt geproduceerd door de pariëtale cellen van de maag, wat een optimaal zuur milieu creëert voor zijn werking. Pepsine speelt een belangrijke rol bij de vertering van eiwitrijk voedsel in de maag.
