Snelle levering.png){kind=small}
Eerlijke prijzen
In 2000 ontdekten een Italiaanse academicus en een Belgische demograaf in de bergen van de provincie Nuoro op Sardinië de grootste concentratie van honderdjarige mannen ter wereld. Ze markeerden dit gebied op de kaart met een blauwe pen, wat het de naam blauwe zone gaf.
Wat zijn de 5 blauwe zones?
Een blauwe zone wordt gedefinieerd als « Een gebied met een veel hoger dan gemiddeld aantal zeer oude mensen, en met name honderdjarigen, in goede gezondheid. »
In 2017 waren er 5 zones geïdentificeerd in de wereld:
de provincie Nuoro op Sardinië.
Als eerste ontdekt, maakt deze zeer bergachtige provincie deel uit van een van de 3 blauwe zones van Sardinië: Ogliastra, Barbagia en Zuid-Sardinië.
het eiland Ikaria in Griekenland.
Gelegen in het oosten van de Egeïsche Zee, is het bijna volledig bedekt door een berg, waarvan de top 1040m bereikt.
het eiland Okinawa in Japan.
Het meest zuidelijke eiland van de Japanse archipel, het wordt het "Japanse Hawaï" genoemd en heeft een subtropisch zeeklimaat.
het schiereiland Nicoya in Costa Rica.
Dit vrij bergachtige schiereiland maakt deel uit van de droogste provincie van het land.
Loma Linda in Californië.
De overgrote meerderheid van de inwoners behoort tot de gemeenschap van de Zevende-dags Adventisten en is zeer gelovig.
Wat zijn de kenmerken van de blauwe zones?
Allemaal gelegen op het noordelijk halfrond, zijn de blauwe zones en hun bevolkingen behoorlijk verschillend van elkaar in termen van geografie, cultuur, religie, enz. Toch zijn er gemeenschappelijke punten.
Dankzij hun zonnige, vrij warme klimaat en hun min of meer bergachtige reliëf, profiteren deze oases van een gezonde en goed bewaarde ecologische omgeving, met een goede lucht- en waterkwaliteit.
Dit reliëf, minimaal heuvelachtig, heeft een onzichtbare grens met de rest van de wereld gecreëerd. Een soort cocon, die het gezinsleven en dat van de gemeenschap beschermt. Er is trouwens een grote solidariteit tussen de inwoners.
Een ander gemeenschappelijk punt van de inwoners van de blauwe zones is hun levensstijl, in harmonie met de natuur, haar ritmes, en ver weg van de stress van grote steden.
Agro-pastoralisme wordt zeer veel beoefend. Toegevoegd aan het reliëf, min of meer ruig, draagt het bij aan het bieden van voldoende fysieke activiteit voor de bevolking
Waarom is de levensduur langer in de blauwe zones?
De inwoners van de blauwe zones leven langer, maar ook in betere gezondheid.
Genetica is genoemd als een bevorderende factor, maar het is niet voldoende om een dergelijk fenomeen te verklaren.
Het blijkt dat sociale en familiale interacties een grote rol spelen in deze levensduur. De ouderen worden goed omringd en gerespecteerd door de jongeren. In de meeste blauwe zones, zoals in Japan, wonen meerdere generaties onder één dak. Dit heeft een stimulerend effect en helpt depressie te bestrijden.
Lichamelijke activiteit speelt een grote rol. Ongeacht hun leeftijd, de inwoners onderhouden hun moestuin, wandelen en fietsen.
Een gezonde omgeving, ver weg van de stress van de stad, is zeer gunstig. Het schiereiland Nicoya en zijn filosofie van "Pura Vida", dat wil zeggen "welzijn is plezier", is het perfecte voorbeeld met zijn 13% inwoners ouder dan 90 jaar.
Maar dit alles zou niets zijn als deze levensstijl niet gepaard ging met een gezonde voeding. Inderdaad, allen consumeren lokale producten, ver weg van de voedingsindustrie.
Wat is het dieet van de inwoners van de blauwe zones?
Afhankelijk van de blauwe zones, zijn er verschillende diëten. Bijvoorbeeld, de inwoners van Ikaria eten vis, terwijl die van Nuoro vleeswaren consumeren.
Er is echter één gemeenschappelijk punt: hun voeding.
Deze is voornamelijk van plantaardige oorsprong en bestaat uit groenten, fruit en volkoren granen. Dierlijke producten (vlees, vis, kaas) worden in kleine hoeveelheden geconsumeerd of zijn gereserveerd voor feestdagen. Behalve in Loma Linda, waar de bevolking vegetarisch is.
Vervolgens past elke regio zich aan zijn omgeving aan:
De Okinawanen eten bij elke maaltijd tofu, zeewier of fruit, zoals noni, dat zeer geconcentreerd is in vitamine C.
De Costa Ricanen consumeren maïstortilla's, rijk aan vitamine B3, groenten en bonen rijk aan vezels.
De Ikarioten volgen het Mediterrane dieet: groenten, vis, olijfolie en volkoren producten.
De Sardijnen geven de voorkeur aan zuivelproducten (op basis van schapen- en geitenmelk), die ze zelf produceren.
3 lessen om je levensduur te verbeteren:
Hoewel het vrij moeilijk is om dezelfde levensstijl te hebben als een inwoner van een blauwe zone, kunnen we toch enkele gewoonten veranderen om onze levensduur te verbeteren.
Allereerst is het noodzakelijk om je voeding aan te passen om weer te genieten van " beter eten". Om dit te doen, geven we de voorkeur aan zoveel mogelijk lokaal geteelde biologische producten, verminderen we onze inname van dierlijke eiwitten en elimineren we zoveel mogelijk industriële gerechten en andere geraffineerde producten.
Vervolgens, in onze samenlevingen waar alles "snel" moet gebeuren, moeten we de tijd nemen om opnieuw te leren bewegen. Lichamelijke activiteit is goed voor het hart en de longen, maar ook voor de geest. En als we het geluk hebben om het buiten een stedelijke omgeving te kunnen doen, kunnen we ons opnieuw verbinden met de natuur en een beetje van die gezonde lucht terugvinden die zo goed is voor deze honderdjarigen.
Ten slotte, moeten we het contact met anderen herstellen, of het nu binnen de familie, vriendenkring of verenigingen is. Dit opent de geest, creëert een heel netwerk van steun in geval van nood en vermindert stress.
Sophie Ely
